Bugün yavrusu yemek yemeyen annelere yardımcı olabileceğini düşündüğüm, kendi yaşadığım birkaç şeyi paylaşmak istiyorum. Daha önce birçok kez Güneş'in yemek yeme videolarını paylaştım ve süreç nasıl gidiyor anlattım kısaca instagram hesabımda. Bilmeyenler için özetle; 9 ay 23 günlük bir kızım var ve imkansız kaşıkla birşey yediremiyorum. Ilk günler güzel güzel püreler yaptım ama ağzını sıkı sıkı kapatıp kafasını çeviriyordu. Yememe konusunda inatçı olunca doktorumuza danıştım ve kilo alımı normal olduğu için onun da onayı ile biz de 8. Aya sarkıttık katı gıdayı ama ara ara yine tattırmaya devam ettim hiç ısrarcı olmadan umursamaz bir tavırla:) Malum zorla yedirmek de çocuğun zaten olmayan yeme isteğine pek bir katkı sağlamıyor. Hatta ters tepiyor.
Tabi her anne gibi ben de yemek yemeyi sevsin ve yemek seçmesin istedim. O yüzden blw yöntemi uyguladım. Yemeğe dokunsun, tanısın. Kendi iradesi ile tatsın. Tadını sevmeyecekse bile ağzına ben sokuşturuyor olmayayım, o sevmeyeceği şeyi de kendi yemiş olsun. Bence bu çok önemli yemeklere karşı ön yargılı olmaması konusunda. Finger food (parmak gıda) dedikleri parmak kalınlığında kesilip haşlanmış sebzeler ile başladık. Pek sevmedi tabi mıncıklayıp sağa sola attı hatta saçına başına sürdü ilk günler. Ama 5-10 denemeden sonra illaki ucundan da olsa birkaç saniyeliğine ağzına götürdü ve bu da farklı tatlara alışması için yeterli. Her fırsatta eline bir şeyler verdim. Bazı günler ağzına götürmedi bile, burada önemli olan sabırlı olmak. Yere serdim bi çöp poşeti, sonrasında temizlemesi de kolay oldu:) Karşısına oturup yemesi için beklediğimde de durum bekledigim gibi olmadi. Ben de karşısına oturup ona göstere göstere yediğim zaman durum değişti. Mesela geçen eline brokoli vermiştim. Parçalayıp yere attı. Ikıncı parçayı verdiğimde babası ile birlikte "bak kızım bunu yiyoruz biz, aa çok lezzetli hmmm" gibi anlatarak yedik karşısında. Birkaç dakika sonra o da ağzına götürdü. Dediğim gibi ilk seferde sevmesini beklemiyorum, tatlara alışmaları zaman alıyor.
Özellikle ilk haftalarda sofrada epey uzun zaman geçirmemiz gerekti. Ilk 15-20 dakikasını mıncıklayıp yere atmakla geçiriyordu, öyle yemeyecek anlaşılan bu deyip önünden almadım. 2 lokma bişey yemesi için 45 dk bekledigim oluyordu. Bol sabır yani:) ama zaten annelik sabretmekten ibaret bişey gibi değil mi?:) Şimdi eline verdiğim şeyi yemesi gerektiğini öğrendi ve alır almaz ağzına götürüyor. Hâlâ beğenmediği ve tadına baktıktan sonra yere attığı şeyler var tabi. Ama o sevmediği şeyleri birkaç gün ara ile yeniden eline veriyorum.
Mesela bazı sebzeleri soğan ve sarımsak ile haşlıyorum ki biraz tatlari olsun:) Bebeğimden kendim bile yemeyeceğim şeyleri yemesini beklemedim, tamam sağlıklı ama haksızlık bence. Kendimize yaptığımız yemeklere tuzu çok az koyarak ve baharat eklemeden pişirdim (doktorumuzun onayı ile) ve bebeğime de o yemekten verdim. Kaşıkla yemeyi kabul etmediği için yoğurt yediremiyorum onun yerine evde kendim mayaladığım kefiri veriyorum bardak ile. Zaten kefir yoğurttan çok daha iyi bir prebiyotik. Ilk 1 hafta dudağını değdirip çekti, sonraki 1 hafta 10 gün 1 yudum aldı bıraktı. Şimdi yarım çay bardağı içiyor.
Ek gıdaya geçiş cidden zor bir süreç, anne için çok stresli ve sabır istiyor. Ama tıpkı lohusalık, gaz sıkıntısı, büyüme atakları ve diş çıkarma gibi bu dönem de geçiyor sevgili anne:) #huggiesannesiyim #sarılmanınmucizesi
işte yemek videolarımızdan biri :) >> izlemek için tıklayın
Tabi her anne gibi ben de yemek yemeyi sevsin ve yemek seçmesin istedim. O yüzden blw yöntemi uyguladım. Yemeğe dokunsun, tanısın. Kendi iradesi ile tatsın. Tadını sevmeyecekse bile ağzına ben sokuşturuyor olmayayım, o sevmeyeceği şeyi de kendi yemiş olsun. Bence bu çok önemli yemeklere karşı ön yargılı olmaması konusunda. Finger food (parmak gıda) dedikleri parmak kalınlığında kesilip haşlanmış sebzeler ile başladık. Pek sevmedi tabi mıncıklayıp sağa sola attı hatta saçına başına sürdü ilk günler. Ama 5-10 denemeden sonra illaki ucundan da olsa birkaç saniyeliğine ağzına götürdü ve bu da farklı tatlara alışması için yeterli. Her fırsatta eline bir şeyler verdim. Bazı günler ağzına götürmedi bile, burada önemli olan sabırlı olmak. Yere serdim bi çöp poşeti, sonrasında temizlemesi de kolay oldu:) Karşısına oturup yemesi için beklediğimde de durum bekledigim gibi olmadi. Ben de karşısına oturup ona göstere göstere yediğim zaman durum değişti. Mesela geçen eline brokoli vermiştim. Parçalayıp yere attı. Ikıncı parçayı verdiğimde babası ile birlikte "bak kızım bunu yiyoruz biz, aa çok lezzetli hmmm" gibi anlatarak yedik karşısında. Birkaç dakika sonra o da ağzına götürdü. Dediğim gibi ilk seferde sevmesini beklemiyorum, tatlara alışmaları zaman alıyor.
Özellikle ilk haftalarda sofrada epey uzun zaman geçirmemiz gerekti. Ilk 15-20 dakikasını mıncıklayıp yere atmakla geçiriyordu, öyle yemeyecek anlaşılan bu deyip önünden almadım. 2 lokma bişey yemesi için 45 dk bekledigim oluyordu. Bol sabır yani:) ama zaten annelik sabretmekten ibaret bişey gibi değil mi?:) Şimdi eline verdiğim şeyi yemesi gerektiğini öğrendi ve alır almaz ağzına götürüyor. Hâlâ beğenmediği ve tadına baktıktan sonra yere attığı şeyler var tabi. Ama o sevmediği şeyleri birkaç gün ara ile yeniden eline veriyorum.
Mesela bazı sebzeleri soğan ve sarımsak ile haşlıyorum ki biraz tatlari olsun:) Bebeğimden kendim bile yemeyeceğim şeyleri yemesini beklemedim, tamam sağlıklı ama haksızlık bence. Kendimize yaptığımız yemeklere tuzu çok az koyarak ve baharat eklemeden pişirdim (doktorumuzun onayı ile) ve bebeğime de o yemekten verdim. Kaşıkla yemeyi kabul etmediği için yoğurt yediremiyorum onun yerine evde kendim mayaladığım kefiri veriyorum bardak ile. Zaten kefir yoğurttan çok daha iyi bir prebiyotik. Ilk 1 hafta dudağını değdirip çekti, sonraki 1 hafta 10 gün 1 yudum aldı bıraktı. Şimdi yarım çay bardağı içiyor.
Ek gıdaya geçiş cidden zor bir süreç, anne için çok stresli ve sabır istiyor. Ama tıpkı lohusalık, gaz sıkıntısı, büyüme atakları ve diş çıkarma gibi bu dönem de geçiyor sevgili anne:) #huggiesannesiyim #sarılmanınmucizesi
işte yemek videolarımızdan biri :) >> izlemek için tıklayın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder